Өлең, жыр, ақындар

Көген

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 481
Біз де бастан талай күнді өткердік,
енді соны еске алуға жетті ерлік.
Талай жерде бедел алып, бет бердік,
әлденені түзеткіміз кеп бердік,
әлдекімге тыз еткіміз кеп бердік,
содан кейін... жыр ұшырдық кептер ғып.
Сырығыңнан бұйым таппай тебендік
күреңіттік; намыс, намыс деп өлдік.
Содан басқа осы біздер не бердік,
көкірек ұрып, көне жерді теберлік?!
Жеті бояу, он саусақты өлең қып,
соның бәрі мен боламын дегендік.
Қоңыр қозы — жырыма арнап мен енді
қара сөзді керіп жүрмін көген ғып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құрдасыма

  • 0
  • 0

Жыр жазарсың – мықтасаң,
Баурында туған төбенің,
Өзіңді-өзің ұқпасаң
Сені кім ұғар деп едің!

Толық

Мұздыбай қарт

  • 0
  • 0

Қара еменнің басына мұздақ тұрып қалыпты —
күн көзінде сол мұздақ құбылып тұр, жанып тұр.
Табиғат — бай, мұзы да көп қырлы ғой, көп қырлы,
мұзға қарап көп қырлы Мұздыбай қарт жөткірді.

Толық

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк

  • 0
  • 0

Көкпеңбек, жер де көк, көк те көк,
Көңілдің шыңынан қарғыды үн.
Табиғат анаға өкпе жоқ:
Бір түске бояпты барлығын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар