Өлең, жыр, ақындар

Әсет ақынға

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Жат жерде жалқы жанның аһ ұрғаны,
Ауыр ғой мұңлы ақынның ақырғы әні.
Мерт болу мүмкін шығар,
Мүмкін емес
Тағдырға таланттың кеп бас ұрмағы.
Ер басын ел жолына атаған жан,
Әннен – әл, жырдан – қанат жасап алған.
Сонда да қиырдағы қызыл от боп,
Ақынға жеткізбепті асау арман.
«Қасықтай қайран тілін балға малып»,
Өтіпті-ау күңіреніп қайран алып.
Қалайша жатыр екен, ой, дүние-ай,
Қарға адым қара жерге ән қамалып?!

1974



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің ауыл

  • 0
  • 0

Біздің ауыл бүркіттің ұясындай,
Тарбағатай тауының қиясында.
Қыран қонар тектұрды қасиетті
Шәуқарғаға шулаған қиясың ба?

Толық

Ұят шарпып бетімді

  • 0
  • 0

Ұят шарпып бетімді,
Арым қалай көз ілмек?
Ауа райы секілді
Ала-құла кезім көп.

Толық

Оралмас өткен жылдар

  • 0
  • 0

Жасыңнан бастауды ойлап көшті қалай,
Жарқырап жан­-жағыңа шаштың арай.
Ұшынан қаламыңның маржан төктің,
Тереңнен қайнап шыққан тас тұмадай.

Толық

Қарап көріңіз