Өлең, жыр, ақындар

Менің шашым – қара орман

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Менің шашым – қара орман,
Екі көзім – мөлдір көл.
Мұрным тау боп жаралған,
Аузым – зындан, тіс – қақпақ.
(Болмасаң да ұқсап бақ).
Қос құлағым солардың
Қатар қойған тыңшысы.
Кеуде деген аралдың
Жүрек болған сыншысы.
Екі қолым жасқайды,
Екі аяғым бастайды.
...Қара орманды бу алар,
Айдын көл де суалар.
Мұрын-тауды жел мүжір,
Екі қол да қымсынар,
Екі аяқ та сырқырар.
Бәріне де бұл жүрек –
Төзіп болған құдірет!
Ауыз деген зынданды
Айтшы сонда, кім ашар?!
Қайран, қызыл тіл ашар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кемеңгерім – Кенекем!

  • 0
  • 0

Қамал бұзған қаһарман,
Абылайдан бата алған.
Қам жасаған қазағын
Қалдырмауға қатардан.

Толық

Тағы да Торғай туралы

  • 0
  • 0

Ешкім бөліп алмайды ақынды елден,
Ешкім бөліп алмайды батырды елден.
Топты жарып,
Толысып шыққаннан соң

Толық

Босқындар

  • 0
  • 0

Көрмеп ем
Түс шайысып ешкімменен,
Бәрімен жан біткеннің доспын деген
Пікірім бір-ақ күнде быт-шыт болды,

Толық

Қарап көріңіз