Өлең, жыр, ақындар

Тіл

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 307
Үзілген соң мәңгі жыр,
Төмен түсті бақ елі.
Тіл алмайды жалғыз ұл,
Жер қылады әкені.

Қайтеді оның батасын,
Қаймықтырмас ер үні.
Тілдеп алды атасын,
Кесапаттау келіні.

Өрлікті өмір сойыпты,
Көгере ме енді оңып?
Тілін жұтып қойыпты,
Қайын ене... жер болып.

Балаушы едім шыңды арға,
Көп арманға кенеле.
Айтқаныңды тыңдар ма,
Тілазарлау немере?

Ұлағатты ұғар кім?
Денем кетті түршігіп.
Тілін тағы шығарды,
Тоңмойынды тіршілік.

Сен - өзіме тең құрбым,
Сенен келмес сыр бүккім.
Тілін таппай мен жүрмін,
Тоқсан толғау тірліктің...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зауал — заман

  • 0
  • 0

Жұғып елге шатағы,
Пейілімді матады.
... Абай айтқан бес дұшпан,
Дүрілдеуде атағы.

Толық

Шырмауық

  • 0
  • 0

Ұмытпайық – қайырымды, кәдені,
Тектіліктің тамырына жыр құйып.
... Ал, шырмауық гүлмен бірге әдемі,
Жерге шықты жас өскін боп, қылтиып.

Толық

Тек сенің есіміңді айта бердім...

  • 0
  • 0

Болсын деп сол мазасыз шақтар ұмыт,
Мен саған сырымды айтам ақтарылып.
Екеуміз еркін жүріп сырласайық,
Құдайым салмасыншы баққа құлып.

Толық

Қарап көріңіз