Теміржолшылар жыры
- 0
- 0
Шежірелі құлан жортқан құм-далам,
белес-белес белдерден қол бұлғаған.
Болат жолдар жер бауырлап төсіңде
Жер-ананың жүрек күйін тыңдаған.
Өлең
Жылт еткен сәуле, жарқын ойжүгіріп бастан өтсе eгep—
өлеңнің ол бір шарты ғой,
жетпеген оған жоқ шебер.
Ауыр хал жаным түршіккен
жүректі өтсе сығымдап —
қала алман, өлең, тыншып мен
түскенше жерге шырылдап,
Сағыныш сабыр қашырса,
өзгені жоққа шығарып —
атылып кетіп жасынша
келеді қайта жыр алып.
Сан күйлер баста түйіліп,
қиналсам таппай бір амал —
көз болып ойға құйылып,
бұлақтай тағы жыр ағар.
Көп пе екен, білмен, әлі аз ба,
әр өлең құсап соңғы рет
тамшыдай таза қағазға
тізіліп қалар мөлдіреп...
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі