Өлең, жыр, ақындар

Ару

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 560
(құрдас құрбым Аруға)

Табынбаған атына оның ер тегін,
басталады содан ғажап ертегің.
Бабам қазақ қастерлеген қызды ерек,
Ару деген Ай мүсінді көркемін.
Кездессе де тағдырынан сан қысым,
қайратымен сүйіндірсе тал мүсін —
бабам қазақ көрсе көзі тоятын
Ару деген ажарлы әрі арлысың.
Ойлылықпен тартымды ғой бет, пішін,
ақыл жоқта көз қуантпас еш мүсін.
Бабам қазақ ең алдымен қызының
Ару деген көркіне сай естісін.
Ат қойыпты саған, құрбым, Ару деп,
тұратындай содан әсем ән гулеп;
Солай ғана тербе ылғи көңілді,
ессін алдан ән самалдай ару леп.
Дүниеден сан ару қыздар өтті, өтер,
мынау халық: ондай қайда деп кетер.
Көрсет бізге болмысыңның қырларын,
Ару есім телінбейді тек, бекер
Тіршілікте өткен күннен қалуда із,
біз де соған қосулармыз, алумыз.
Арамызда жүргеніңе сендірші,
бабам қазақ сыйлап кеткен ару қыз...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл мен өмір

  • 0
  • 0

Бас бүтін, мал түгел, тек сенімге ерген,
көңілі жай — сирек болар мұндай кісі.
Сыртынан мығым, бүтін .көрінгенмен, -
бар шығар көп адамның бір қайғысы.

Толық

Таскескенде

  • 0
  • 0

Жөн сұрасып, жалпылдап халді ұғысқан
таныстар мен шу еккен бар дыбыстан
жасырына жылт етіп шыға келіп,
балалығым қарап жүр әр бұрыштан.

Толық

Жарығым-ау, алдыңда кінәлімін

  • 0
  • 0

Жарығым-ау, алдыңда кінәлімін –
Күмістей боп шықпаса бұлақ үнің,
Өзгертсе егер ажарын бұла күнің,
Шаттық деген сырт берсе шырақ-ұғым...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар