Өлең, жыр, ақындар

Беу, бал дәурен!

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2935
Сағынышымның бастауы болып тұрасың, ауыл, қашаннан.
Бала кездегі бақытты дәурен, сипайтын самал шашымнан.
Сол бір шақтардан
Айрылдым қашан?
Біле алмай қалдым, біле алмай,
Тілекшің болып жетермін бір күн сығалай бермей тасаңнан.
Атам мен әжем кезек арқалап,
Қонақтап бірге жүретін
Бал дәуренім-ай, балдырған үнді, шаттана қамсыз күлетін.
Қандықтың құмын сапыра кешіп, жүгіруші ек-ау жалықпай
Беу, бал дәуренім-ай, өттің де кетің... дәл кеше ғана гүл едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пушкин мен дала

  • 0
  • 0

Маңғаз Пушкин маң даланы аңсады,
Жайық бойы болып оның аңсары.
Мүмкін тістеп заманының иттері,
Жалықтырды ұзын-шұбақ дау - шары.

Толық

Май самалы

  • 0
  • 0

Мамырда - майда самал еркелеген,
Табиғат тамылжиды ертеменен.
Мамырда - мамыражай Жер-Ана да,
Мамырда сезім бар ма селдемеген.

Толық

Менің байлығым

  • 0
  • 0

Кейбіреудің көзі асыл киімде,
Бар мерейі мол жиһазды үйінде.
Мәңгі жолдас болмайды сол дүние,
Қалады олар сол бір жансыз күйінде.

Толық

Қарап көріңіз