Өлең, жыр, ақындар

Жолаушы

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 401
Бұл өмірге кім келіп, кім кетпейді...
Қанатты құс, қар жауса, дірдектейді
Қанжығасын қандаған жолаушыдай
Белден асып бесінге Күн беттейді.
Көз ұшында Жолаушы бұлдырайды...
Тілден қалған сағатты кім бұрайды?
Жүресінен жүгімен шөккен Нардай
Көкжиекке күрсініп Күн құлайды.
Күн құлады,
Жо-жо-жоқ!
Күн жылады!..
Сағат тілі тоқтады, жылжымады.
Жұлдыз жетім,
Ай жесір,
Аспан мұңлық...
Төбе мүлгіп,
Тау қалғып, тұнжырады.
Көп жылайсың, көз жасым,
Көп құрғайсың...
Көл түбіне шым батты-ау өткір қайшым.
...Қадыр болып кетіп ең жолаушылап,
Қыдыр болып...
Қыдырып кеп тұрғайсың!..

22.01.2011.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұңлық

  • 0
  • 0

Күннен күнге жүрегiмдi жүдетiп,
Айлар ағып... Бара жатыр жыл өтiп...
Аққу-қазы сыңсып ұшқан айдындай
Мұң тамады кiрпiгiңнен дiр етiп.

Толық

У-зəрді жалғыз ғана мен ішем бе?

  • 0
  • 0

У-зəрді жалғыз ғана мен ішем бе? –
Жүректің жүдеп жүрген емі сенде.
Көрмеймін дегеніңе көнемін бе,
Келмеймін дегеніңе келісем бе?

Толық

Маңдайының тері ащы, тұзы қалың

  • 0
  • 0

Маңдайының тері ащы, тұзы қалың
Мен Ертеңнің еліне қызығамын.
Бүгініме бүйрегім бүлк етпейді:
Ақпаны айқын,

Толық

Қарап көріңіз