Өлең, жыр, ақындар

Шын жылап көріп пе едің ғұмырыңда

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 715
Шын жылап көріп пе едің ғұмырыңда,
Айналып қасіреттің шығырында.
Өзіне шақ қайғысы болады ғой,
Ақылы тайыздың да, ұлының да.
Қызық күн тоса бермес ұдайы алдан,
Кей кезде шытынайды шынайы арман.
Сондайда мұң сіміріп, қысылмай-ақ,
Жақсы да адамша бір жылай алған!
Мұң деген тағдырыңның бір өлеңі,
Сонымен табылатын жүрек емі.
Ағыл-тегіл жаңбырдан соңғы жердей,
Шын жылау – жан дүниеңнің түлегені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара талдар

  • 0
  • 0

Таң қаламын қарап сенің сыртыңнан,
Қара талдар, ортасынан қырқылған.
Табылар деп өткен күннің елесі,
Іздеп жүрмін бір деректі жұртыңнан.

Толық

Өртенетін жүрек өкінді дедім

  • 0
  • 0

Өртенетін жүрек өкінді дедім,
Жылытпайды менің бетімді лебің.
Өзіңді ойлап қаншама шаршағаныммен,
Майсыз қалған шырақ секілді едім.

Толық

Өткерсем де қаншама сұрапылды

  • 0
  • 0

Өткерсем де қаншама сұрапылды,
Ұмытпаспын сондағы, сірә, түнді.
Қылығыңмен, уыздай шырыныңмен,
Қайта әкелдің өмірге бір ақынды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар