Әбу Насыр Әл-Фараби
- 0
- 0
Дүниенің тылсымын,
Қара жердің ұршығын,
Ұқтырдың-ау пендеге,
Көк аспан мен Күн сырын.
Өткерсем де қаншама сұрапылды
Өткерсем де қаншама сұрапылды,Ұмытпаспын сондағы, сірә, түнді.
Қылығыңмен, уыздай шырыныңмен,
Қайта әкелдің өмірге бір ақынды.
Жайлауында жүргенде ұйқы елінің,
Жүрегіме тұмсығын сүйкеді мұң.
Құшағында өзіңнің жатқан шақта
Дүр сілкініп оянды жүйке, жұлын.
Жеткізбеген өмірі жетем десем,
Күннен ғана бөлінген шекер де – сен.
Адамзатқа жар салсам сенер ме екен,
Сенсіз өткен өмірді бекер десем.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кендебайға
- 0
- 0
Қайран өлең қасқырдың өтін ішті,
Өлеңімнен қалғанын жетім ішті.
Өлең өліп барады өлкемдегі,
«Бұлқынғанмен бұза алмай бекіністі».
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Асылжан
Ұшақ -
Айзере
Әже -
Бекнұр
Нормальна -
Шынар
Керемет -
Табыс шəкəрім
Маған ұнады
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі