Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 346
Ой – теңіз, өзім – қайық барам жүзіп,
Аңғарын, иірімін қоям сүзіп.
Толқындай бірін-бірі қуған мәңгі,
Шегіне жеткізбейді қара үзіп.
Келемін кейде малтып, кейде қалқып,
Тұңғиық кетем кейде түпке тартып.
Ақ қайран күміс толқын құшағында,
Толқынмен кейде ағамын бірге шалқып.
Теңізде кейде бұрқап дауыл тұрып,
Қайықты үйіреді аласұрып.
Толқынның еркіндегі тал шыбықтай,
Жас өрім бұраламын ағын ұрып.
Ой-теңіз мен келемін әлі жүзіп,
Иірім бұралаңын жара сүзіп.
Таралып тармақты өзен сағасындай
Жүйрік ой жеткізбейді қара үзіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Диалог

  • 0
  • 0

Сен қадірі қалмаған ба япыр-ау,
Кейінде - ілгері жылжымайсың, ақын-ау.
Үйімде шамың сөнбей, бүкшиіп,
Нұр төккенің, зая екен ғой пақыр-ау...

Толық

Махаббат деген адамдық мейір

  • 0
  • 0

Махаббат деген адамдық мейір,
Көңіл қошына беретін пейіл,
Тек тауқыметін түрліше көтеріп,
Біреулер жылап, біреулер кейір.

Толық

Әйел дейсің осалсынып

  • 0
  • 0

Әйел дейсің осалсынып,
Көңілің жұбап құр алдайсың.
Өзің және сол әйелсіз,
Бір күн өмір сүре алмайсың.

Толық

Қарап көріңіз