Өлең, жыр, ақындар

Келер күннің, күткен алда өзіңсіз

Келер күннің, күткен алда өзіңсіз,
Бітпей қалған туындыдай құны бар.
Сен, - деп соққан жүрегім де керексіз,
Кетеріңде тамырымен жұлып ал.

Шабытымның бал шарабын мол татып,
Талай жаздым, сезімімді ұлықтап.
Жанарымның жалынына тұтатып,
Өртеуді де өлеңдерді ұмытпа.

Туса - тусын, ылғи Айың оңыннан,
Жадырасын жағаласып Жер мен Көк.
Айтса - айтсын, жазса - жазсын соңымнан,
Махаббаттың майданында өлген, - деп.

Ержан Қабышұлы Қабанбай



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз