Өлең, жыр, ақындар

Сол баяғы үнсіздік...

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 335
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
Тіреусіз көк күліп тұрды мысқылдап,
Тағдырларың кетпесін деп қышқылдап.
Ақын отыр өмір жайлы жыр жазып,
Қауырсынын жұлып алып құстың қап...
Түнгі дала тыныштықта мүлгіген,
Сырласымдай сезінуші ем түнді мен.
Қимылымды бағып үнсіз жар отыр,
Қабағымен қарап қойып бір күрең.
Кейде тірлік жібереді нұрсыз ғып,
Көңілдердің аспанына күн сыздық.
Біздің ғұмыр іштей ғана арбасқан,
Сол баяғы үнсіздік...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ес жию

  • 0
  • 0

Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Толық

Тірліктің тілер түнегін

  • 0
  • 0

Тірліктің тілер түнегін,
Қайраты қайда жүректің.
Даламның әсем гүлі едім,
Жанымды неге мұң өптің.

Толық

Күлімдеп қауашақ ашатын

  • 0
  • 0

Күлімдеп қауашақ ашатын,
Жұпарын жар сала шашатын.
Гүлдердің қып-қысқа тағдыры,
құшағын көктемге ашатын.

Толық

Қарап көріңіз