Өлең, жыр, ақындар

Дәм туралы жыр

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1696
Бесбармақ – мың жасаған кәрі тамак,
Нәріндей табиғаттың дәрі тамақ.
Тізбектеп сүр қазыдан алка таққан
Сұлу ғой, сүйкімді ғой сары табақ.
Бүркіттің тырнағындай шанышқымен
Қартаны қос-қабаттап жаныштым мен.
Үстінде аталы астың сұқбат құрып,
Әр тілде әр жақсыменен табыстым мен.
Әр үйдің от басында мәңгі думан –
Еңбектің егізіндей дәмнен туған.
Желік бар қанымда ыстық шарапқа ұқсап
Тараған бесігімде сорпа-судан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйгенге базына мен бағыныш тең

  • 0
  • 0

Сүйгенге базына мен бағыныш тең,
Оралдым астанама сағынышпен.
Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,
Сағыныш қайнарынан қанып ішкем.

Толық

Күзгі жапырақ

  • 0
  • 0

Қалтырап жерге қонады
Ағаштан әлсіз жапырақ;
Тентегі күздің тонады,
Құлазып қалды атырап...

Толық

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Қарап көріңіз