Өлең, жыр, ақындар

Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1134
Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы,
Ұғу керек жаныңмен дұрыс мұны.
Ойлағаным өмірде алдыменен,
Отанымның, елімнің тыныштығы.
Сүңгіп кетсем қараңғы ой-тұманға,
Мойнымдағы үзілер бой-тұмар да.
Ойран-топан боп жатса бұл дүние,
Өлең жазып осылай отырам ба?
Залымдардан айқай сап ұрандаған,
Қу түлкіден құйрығы бұлаңдаған.
Сақта елімді соғыстан, қасіреттен,
Сұрағаным сол болсын бір Алладан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырым оны атйпаса, кім айтады?

  • 0
  • 0

Ақын деген лайық боп шын атыма,
Мен өзімнің сүйендім қуатыма.
Қолын бермек түгілі құз шетінде,
Біреулер дайын тұрды құлатуға.

Толық

Ұрпаққа

  • 0
  • 0

Ойламаңыз ақын ғой деп бізді өзге,
Жапырақ боп жылайтынбыз күз келсе.
Құдай қанат бергеннен соң қырандай,
Ұшып жүрдік қарамастан тіл-көзге.

Толық

Шындықты іздеп

  • 0
  • 0

Қара аспан түйе берсін қабағын,
Шындық іздеп жолға шықтым қарағым.
Жазылатын емес орман өссе де,
Орнына мына ескі жараның.

Толық

Қарап көріңіз