Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан
Әлди-ай.
Әкең сенің қайыспай қайда шапқан,
Әлди-ай,
Әкең сенің о бастан жырға жақын боп туды,
Кем боласың сен енді
Қай қазақтан, әлди-ай.
Маған сәби шағында жыр боларсың,
Әлди-ай,
Ақ мамаңның жүзіне нұр боларсың.
Әлди-ай.
Менің үшін ұлымсың өзгермейтін мәңгілік,
Халқың үшін есейіп кім боларсың
Әлди-ай.
Ұйықта менің бөбегім балбырап бір,
Әлди-ай.
Ай нұры ақ жүзіңде албырап тұр
Әлди-ай.
Есейгесін мінер деп ниет етіп байлаған,
Есігімнің алдында арғымақ тұр
Әлди-ай.
Тал бесіктен босамай шарқ ұрасың,
Әлди-ай.
Аппақ таңы тәңірдің жарқырасын,
Әлди-ай.
Бозамық таң туғасын беріледі бостандық,
Сонан соң-ақ тәй басып қаз тұрарсың
Әлди-ай.
Саған тарлық етер ме барлық үйім
Әлди-ай.
Кірпіктерің айқассын қалғып, ұлым,
Әлди-ай.
Қаңтар туып қасқырша ұлып тұр ғой далада,
Есігімнің алдында қарлы құйын
Әлди-ай.
Көңілдерге қараймыз үміт толып
Әлди-ай.
Сен кетерсің күні ертең жігіт болып
Әлди-ай.
Бақытыңды қашанда бір сәт табарсың халқыңмен,
Сол байлықты таппай-ақ үйіп-төгіп,
Әлди-ай.

---