Өлең, жыр, ақындар

Күй құдіреті

  • 12.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1261
Таптырмастан жүр еді көңіл емі,
Не тіледі, өмірден не біледі.
Жанған отқа жаңбырдай нөсерлетіп,
Сондай сәтте көктен төгіледі.
Төгіледі, көңілім бөлінеді,
Асқар таудай ақ қабақ көрінеді.
Көк мұхиттай тасиды көлшіктерім,
Күй көтерген неткен бұл көрік еді.
Бал бұлақтан жататын басын алмай,
Бақ-бақ гүлсің,
Бар мәуең шашылардай.
Дәл осындай сиқырлы саз естісем,
Көз жасымды отырам жасыра алмай.
Әуен шырқап, биіктеп бірге өсемін,
Бірге өспесем,
Қадірін білмес едім.
Құлазыған кездері
Құдыретті күй,
Өзіңменен жұп жазбай күн кешемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан

  • 0
  • 0

Бабаң сенің жалаңаш жауға шапқан
Әлди-ай.
Әкең сенің қайыспай қайда шапқан,
Әлди-ай,

Толық

Діріл бар, апа, үніңде

  • 0
  • 0

Діріл бар, апа, үніңде,
Омырауды жаспен жуардай.
Әз Ана мұндай күнінде,
Жылай ма екен қуанбай.

Толық

Күләнға

  • 0
  • 0

Жылама, жаным,
Сары күз түскен белдерге,
Сарғайып жатыр жапырақ біткен
Көлдерде құстарда жоқ қой,

Толық

Қарап көріңіз