Өлең, жыр, ақындар

Қара суық желге бердім сыртымды

  • 22.07.2020
  • 0
  • 0
  • 934
Қара суық желге бердім сыртымды.
Жүрегімде – мәңгі жасыл бақ заңғар…
қызғанбашы менің жылы күлкімді,
еріп бара жатқан Қар…

жымиғаным сәнді етеді ернімді
көзімдегі жұмсарады ренішім…
шыршама іліп қоям сенің белгіңді,
еріген қар, соның бәрі Сен үшін…

кешіктік біз, сен де, мен де. Көген жыр.
Ол да байғұс табар сылтау күлерге.
Қаңтарда емес, Наурызда келер Жыл –
қадірімізді білер ме?..

Еріген қар тротуарлар шетінде,
қара суық жасап жатыр тірі мұз.
Ол қағаздың, мен өлеңнің бетінде,
жымиямыз бірімізге біріміз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ең...

  • 0
  • 0

...Ең Ұлы Сөз жазылды.
Ең Сүйікті адамға...
Ең Терең көр қазылды.
Ең Нәзікке – ғаламда...

Толық

...Сен де мендей жаныңды мұңға малып

  • 0
  • 0

...Сен де мендей жаныңды мұңға малып
Көрдің бе? Ай секілді түнде ағарып...
Түн ылғи шошытады дүниедегі
Ең жақын адамымды ұрлап алып...

Толық

Мұң – тауда, өрде – көңіл

  • 0
  • 0

Мұң – тауда, өрде – көңіл…
Тағы ой түзге қарар.
Өтпестей көрген Өмір,
күні ертең бізден қалар…

Толық

Қарап көріңіз