Өлең, жыр, ақындар

Ана жырлары

  • 04.07.2020
  • 0
  • 0
  • 579
(Жанарыма)

Таң атты ғой,
Ояншы, құлыншағым,
Оян енді, боташым, балам, гүлім.
Балалықтың жетелеп шырын шағын,
Келді, міне, Жаңа жыл саған бүгін...
Қанған шығар ұйқың да, жарығым-ау,
Қарасаңшы даланың аппақ қарын...
Ауладағы баланың бәрі мынау,
Айтып жүр ғой Жаңа жыл тақпақтарын...
Дариясында думанның жүзіп бәрі,
Құлаш ұрып жүргендей қияға шын.
Оян, күнім,
Жаңа жыл қызықтары
Көкірегіңе сенің де ұяласын...
Қалған уақыт жүрмесін аздық етіп,
Қонақтармен бүгінгі жолығалық.
Аяз ата алдында тағзым етіп,
Үлгірейік Ақша қар қолын алып...
Ояна ғой,
Ояншы, күнім менің,
Шаттық назын ойнатсын үнің, демің.
Тілегі көп ортада күлімде мың,
Толтырмай-ақ ұйқыңның бүгін кемін...
Бастады өмір сен үшін ,
Жолға шықтың,
Табиғаттың жазына жалғас қысы.
Бастамасы болғай-ақ зор бақыттың,
Сен қарсы алған жылдардың алғашқысы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Апам және біз

  • 0
  • 0

Төзіп тірлік қысымның ауырына,
Нөсеріне бой бермей, дауылына.
Орнына айырылған қос ұлыңның,
Басыпсың немерені бауырыңа.

Толық

Торғай мен сәби

  • 0
  • 0

Секектейді торғай асфальт үстінде...
Томпаңдайсың соған қарай сен де ұшып.
Құлыным-ау, қанат кімде, күш кімде, —
ойладың ба, тұрған жоқсың тең түсіп.

Толық

Сенім мен сергелдең

  • 0
  • 0

Ит жеп қойды сәбиді, сенесіз бе?!
Ит жеп қойды адамның бір баласын.
Итке сенген ана ойсыз, өресіз бе
Әлде, тағдыр мазақтап тұр ма басын?!

Толық

Қарап көріңіз