Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 12.04.2020
  • 0
  • 0
  • 774
«Айналайын бала», – деп,
Мақтайды анам Асанды.
«Өзiңдей ғой, қара, – деп, –
Не тiршiлiк жасайды.
Əркiмдер-ақ малына
Асан құсап қарасын.
Күрек ұстап қолына,
Тазалаған қорасын.
Тек ойнамас алысып,
Шаруа жайы бiлгенi.
Апасына болысып,
Суын тасып жүргенi.
Жағымды осы жүрiсi,
Бiр де тыным таппайды»...
Күнде маған үй-iшi
Оны
Кеп-кеп мақтайды!
Оның жасап жүргенi –
Менiң де iстеп жүргенiм.
Сонда, шiркiн,
Бұл менi
Кiм мақтайды, бiлмедiм?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неден қорықпайды?

  • 0
  • 0

Бауыр басқан қалаға,
Не дерсiң бұл балаға?
Келiп едi ауылға
Шықпай отыр далаға.

Толық

Жау, жаңбыр

  • 0
  • 0

Аяқ асты түнерiп
Туған жердiң аспаны,
Көптен күтiп жүр едiк,
Жауын жауа бастады.

Толық

Қапшағайда

  • 0
  • 0

Үйренем деп малтуды,
Мен уəде бергенмiн.
Атақ-даңқы айтулы
Қапшағайға келгенмiн.

Толық

Қарап көріңіз