Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Қара қия

Қазақ ауыз әдебиеті

Қара қия

  • 05.04.2020
  • 0
  • 0
  • 934
Келемін тау қиялап төмендетіп,
Құйрығын көкшолақтың сүмеңдетіп.
Түскенде сен есіме асыл еркем,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Шырқайын әнге салып, жүз құбылып,
Сөйлейін ишаратпен судай тұнып.
Көңілің шыныменен болса менде,
Ешкімге сөйлемеші мойның бұрып.

Қайырмасы:
Халәләй, халәләкүләй,
Ләләләлә, ләләләй!
Лиләләләку, лиләләләку,
Қоямын атыңды атап өлеңдетіп-ай.

Қазақ ауыз әдебиеті халық ән-өлеңдері халық әндері халық әні қара қия Қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылың сенің белде еді

  • 0
  • 0

Жатыр едім көгалда пішен шауып,
Су болды ақ көйлегім жаңбыр жауып.
Аулың сенің белде еді,
Шай көйлегің бүрмелі.

Толық

Ғашығым

  • 0
  • 0

Дариға, дүниеге неге келдім,
Келдім де бір жемтіктің соңына ердім.
Сене алмай, сендім деуге дос таба алмай,
Екенін өмір фани енді білдім.

Толық

Қыз бикеш

  • 0
  • 0

Мінейік Ақжекейдей күрең атқа,
Қимайды бізді халық жаманатқа.
Қайтейін, қиса, қисын жаманатқа,
Берерміз бара жауап ақиретке.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер