Өлең, жыр, ақындар

Домбырам менің

  • 22.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1804
Домбырам менің,
Осынау сырлы пернеңнен,
Тарихты көрем, көшіп барады керуенмен.
«Елім-ай»-лап кеп, қара көзінен жас тамған,
Күй болып сонсоң күңіренеді шер-кеудең.
Үніңнен сенің таудың да тасы балқыған,
Сағымдай далам, Сарыарқа болып шалқыған.
Даламның үнін, анамның тілін ұқтырған,
Қазақтың күйі-ай, қадірің құнды алтыннан.
Үніңмен сенің қойнауын ғасыр аралап,
Кетемін еріп, шежіре-күйді саралап.
Бар тылсым сенің қос ішегіңе сыйып тұр,
Домбырам – мұрам, қазаққа біткен дара Бақ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтыс

  • 0
  • 0

Өлеңмен сөз-сайыста қағысқалы,
Өзендей тасты ағызған ағыстары.
Шабыттың тұлпарына қамшы басып,
Қыздармен шығып тұрмыз жарысқалы.

Толық

Түркістан

  • 0
  • 2

Исі қазақ қастерлер кие қонған,
Түркістан,
Қақпасына ер түркінің ие болған,
Түркістан.

Толық

Астана

  • 0
  • 0

Көшім озды басқадан,
Атты елдің бақ таңы.
Арқадағы Астанам –
Алты алаштың мақтаны.

Толық

Қарап көріңіз