Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Көк алаң

Сайын Назарбекұлы

Көк алаң

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 540
Етеді ылғи мені алаң,
Жусанды, еркек көк алаң.
Жаймасам құшақ, жұмып көз,
Ғашықты қалай өбе алам.
Аспандап көзім өтіппін,
Елемей, соқыр, кетіп тым.
Жастық қой шіркін қарайтын
Толтыра орнын кетіктің.
Көзбенен күткен сағыныш,
Өзіңе бүгін қарадым.
Ақ шалған басын бидайық
Не болған саған қарағым.
Қурапты сорлап бидайық
Тұрғанмен көктен нұр жауып.
Есебін тапқан қапыда,
Тамырсыз тажал шырмауық.

Сайын Назарбекұлы сағыныш жастық кәрілік көк алаң Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желкенді қайық

  • 0
  • 0

Кішкентай ғана шарана,
Жүректей ерні бүлкілдеп.
Табиғат салған жара ма,
"Жан құйған еңбек" үлпілдек.

Толық

Қара жұрт

  • 0
  • 0

Көң иiсiңдi, қара жұрт, сағындым ба,
Алдым қамшы сапталған тобылғыға.
Мұң шағар деп ескi жұрт кiм ойлаған,
Тiл бiтер деп Шектiбай, Шағыл құмға?!

Толық

Сезім

  • 0
  • 0

Қос жанары от шашып, жүрек кесе,
Бiр самғайық қырандай түлеп десе,
Нәркес көздер қиылып шақырғанда,
Жүрек пе екен жалындап, дiр етпесе?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер