Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Жас табиғат, кәрі адам

Сайын Назарбекұлы

Жас табиғат, кәрі адам

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 880
Тайғанаймын, табанның бүрі кеткен,
Дірілдейді буыным, сірә, көптен.
Ақ аспаннан жылы қар құйылып тұр,
Қартаймайтын баяғы зеңгір көктен.
Қыстың соңғы күші ме, зәрі кеткен,
Белгісі ме бұл әлде лебі көктем.
Табиғаттың жастығы қайта оралар,
Жаратушы, адамды, қатал неткен. 

Сайын Назарбекұлы табиғат адам кәрі жас жас табиғат кәрі адам Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ау, халайық!

  • 0
  • 0

Мендей ұлды қалайша елемедің?
Дұрыс еді дер кезде демегенің.
Өзің үшін тер төккен бір баланың,
Біліп жүрші арам ас жемегенін.

Толық

Сырласым бол

  • 0
  • 0

Сырласым бол, жарандар, сырласым бол,
Дей көрмеңдер, сырласар құрдасым ба ол...
Жас бол, кәрі, бәрі бір, әйел, еркек —
Сырласпақпын, ой кернеп тұрғасын мол.

Толық

Өшпеген із

  • 0
  • 0

Ертеде, ерте, ерте кез,
Ешкінің жүні бөрте кез.
Алыптар әлі болған кез,
Сол заманнан қалған сөз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер