Өлең, жыр, ақындар

Сырласу

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 755
Тұрпайылау болғанмен түрім менің
Түсінсейші, жан досым, жаным нәзік.
Сенің маған наз айтар бар ма жөнің,
Айтқызбай-ақ жүрекпен тұрам сезіп.
Дәметесің кей-кезде ыстық сезім,
Сағынасың шалыңның жылы сөзін.
Білсем дағы, жүрекпен сезсем дағы,
Егде тартып кеттім ғой менің өзім…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адай-ата

  • 0
  • 0

Өзіңнен өнген ұрпағың бастан баталы,
"Жер жарған" әр кез қазақта — адай атағы.
Қасиет қонған — машайық, пір де, әулие,
Қастерлеп үш жүз алпыстан астам атаны.

Толық

Алыста жүрген ағайын

  • 0
  • 0

Сақтаған ұзақ сан жылдар
Қанжардай күңгiрт тартты ма?
Жарқ етшi, кәне, сағыныш,
Жарып шық теңдi, қапты да.

Толық

Тілек-бата

  • 0
  • 0

Міне әділдік — қақ жарған қара қылды,
Ел таныды қамқорын саналы ұлды.
Есе кетіп жүргенде енді міне,
Даламызға баламыз пана болды.

Толық

Қарап көріңіз