Өлең, жыр, ақындар

Қасқырдың монологы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2600
«Адам мені Қасқыр деп,
Қас албасты басқыр деп,
Қатал үкім шығарған:
Қасқыр көрсең, басқа ұр! – деп.
Табиғатта ғажайып,
Тартқан жоқпын аз айып.
Бара жатыр күн сайын
Ұрпағымыз азайып...
Мен жеген мал шынында,
Адам үшін шығын ба?
Ортаймайды отары,
Бір қой жесем жылында.
Көрсетпеген маған күн,
Кім өзі сол Адамның?
Қасқырдан да қанды ауыз –
Құлы нағыз аранның.
Жалмап жатыр жандыда
Аң мен құсты, малды да.
Тіпті, талай тағының
Ізі-түзі қалды ма?
Қараңдаршы байыпты,
Кім осыған айыпты?
Шын жазаға Адамның
Өзі емес пе лайықты?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасқыр мен түлкі

  • 0
  • 0

Зат болса егер керексіз,
Мырзамыз-ау ерек біз.
Бұл мысалды, демек, біз
Жеткізбекпіз шындықтың бір шетіне.

Толық

Тоған мен өзен

  • 0
  • 0

«Бұл не? – деді Тоған бірде Өзенге, –
Тоқтамайсың, ағасың,
Солай барлық кезеңде;
Сіңілім-ау, сен қашан тыным аласың?

Толық

Құдайым сені ғажап мүсіндеген

  • 0
  • 0

Құдайым сені ғажап мүсіндеген,
Оны ешкім менен артық түсінбеген.
Қадалып біреу саған қарай қалса,
Өң түгіл қызғанамын түсімде мен.

Толық

Қарап көріңіз