Өлең, жыр, ақындар

Адамға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2230
Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.
Ұғамын іштей, түсінем тілін жылаудың,
Өйткені адам жылайды дайым бір тілде.
Жүрегі бір ғой жылайтын барлық адамның
Болар ма жасын көздердің күштеп іркуге!
Жылаған үнді домбыра тағы қайталар,
Егіліп сонда, сөгіліп жаның аяйсың.
Төгілген жасты бөтен деп кімдер айта алар,
Қараға, яки қызылға қалай бояйсың?
Қажеті қанша сұраудың бізге тілмаштан.
Неміс пе, әлде жылаған еңіреп негр ме?
Жылай бер, адам, өмір сүр бірақ сынбастан,
Ұқсай біл, адам, қорытқан өзің темірге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,
Құптайтын ақын бол деп адам да көп.
Мақтайтын мәз болғанша адал да көп
Даттайтын мәз болғанша арам да көп.

Толық

Ленинград

  • 0
  • 0

Граниттей Ленинград,
Емессің сен маған жырақ,
Сүйем сені бесігімдей
Сүйем сені дәл Лениндей.

Толық

Жас қазақ

  • 0
  • 0

Сескенбай, жаным бар деп сақтанатын,
Ойланбай, қаным бар деп тоқталатын.
Есімде, Москваның төңірегінде
Жарқылдап көтергенің қазақ атын.

Толық

Қарап көріңіз