Өлең, жыр, ақындар

Тас бұлақ

  • 22.07.2018
  • 0
  • 0
  • 2037
Тау қойнауын қақ жарып
Сарқырап ақ қан тас бұлақ
Суыңды жұтпай бір қанып,
Қалайша тұрар жан шыдап!
Ернеуіңнен үңілдім,
Сұқтана бір көз тастап.
Кіршіксіз таза суыңның
Аққанын көрдім ойқастап.
Құлаған құздан толқының
Кенеттен тоқтай қалыпты.
Сәні боп адам көркінің
Жаңа арнамен ағыпты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақ қызы

  • 0
  • 0

Гуілдеген жел — айдалада сарнаған,
Желге серік мұңды дауыс зарлаған.
Бота көзім, қазақ қызы есімде,
Ескі күнің «өлдім, анажан»- даған.

Толық

Ақ алмастай жарқылда

  • 0
  • 0

Тасыған тасқын тасқанда,
Асқар белден асқанда.
Асқар белден асқанда,
«Абылай аспас асудың»

Толық

Азғын

  • 0
  • 0

Тәңірің сенің табынған
Бақыт пенен көк көйлек.
Жыртылар кезі кездессе.
Кетуің оңай өгей деп.

Толық

Қарап көріңіз