Өлең, жыр, ақындар

Намаз

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 6983
Көркімен қуат беретін,
кеудеме қышқыл себетін,
көкорай шалғын көк белдер,
көзімнен таса кетпеңдер –
қаусырып келеді от шеңбер.
Қария көкірек қыраттар,
бұрқырап аққан бұлақтар,
құландар ішкен суаттар,
кетпеңдер менен жыраққа,
дүниеден, сендер өтсеңдер,
қирайды бесік – көк шеңбер.
Тәубаға келтірер тауларым,
жаныма қорек саумалым,
жұмақ жамалды бау-бағым,
кереленіп жатыр төріңде ел.
Адамзат араны ашылса,
анасын ас қып, жонын жер.
Құныққан құлқынды пендеге
қанағат бере көріңдер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара өлең

  • 0
  • 1

Мал жақсы, мал иесі есті болса,
шал жақсы, ауыл-елге сесті болса.
Қоралы қойың қоздап жарытпайды,
отардың басы – шыбыш ешкі болса.

Толық

Махаббат-нұрмен аңсап тым

  • 0
  • 0

Махаббат-нұрмен аңсап тым
арнадың өлмес маған ән.
Екеуміз кешкен бал шақтың
қайталанғанын қаламан.

Толық

Нақылдар мен ғақылдар

  • 0
  • 0

Тасқын сулар таудан өтіп, тас жарар,
ну жайқалар тереңдіктен татса нәр.
Қардай аққу, құстар ұшса қаңқылдап,
құзғын қалар үні бітіп, қарқылдап.

Толық

Қарап көріңіз