Өлең, жыр, ақындар

Дерт

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5694
Біреуді жақсы көрсем деп,
құдайдай соған сенсем деп,
жанымды тордай шырмаған
қасаңдықтарды жеңсем деп,
өзіммен өзім күрестім.
Ақылым тартса ілгері,
жүрегім көнбей күндеді.
Сезімім салқын, самарқау,
немін мен мұнша күрделі –
түсіндірер ме мұны ешкім?
Баяғы ғашық дос керім
кезігіп, тағы тосты ерін:
жанымда селт жоқ, күлкілі
бір кезде өліп-өшкенім…
Елестей ессіз сенген күн.
Іздедім қимастарымды
тазарта ма деп жанымды –
көрінді жат боп бәрі де,
қаңсыған көңілім тартылды –
бұл дертті немен емдермін?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабанбай батыр

  • 0
  • 0

Қазақтың жасыл жеріне,
бетегесі бөрткен беліне
қызығып қырмызы өріне
көздерін кімдер сатпаған,

Толық

Налып келдің соншалық, тұнжырадың

  • 0
  • 0

Налып келдің соншалық, тұнжырадың
өсегімен біреулердің.
Мен де өзіңмен қосыла қынжыламын,
мұндайда жүдеулеумін.

Толық

Ұйқта, жаным...

  • 0
  • 0

Қақпа жабық. Толқындар келіп қашып,
қайта-қайта шарбақты соққылайды.
Долы теңіз жанынан көбік шашып,
жалмағандай Күнді де от шырайлы.

Толық

Қарап көріңіз