Өлең, жыр, ақындар

Сағынышпен ойға алдым

  • 26.02.2018
  • 0
  • 0
  • 1981
Жағасына сәл кідіртіп Сайрамның,
Елес сынды өте шықты,
Қайран күн!
Сұлу Сайрам тұнығынан өмірге —
Жыр қанатын жайғанмын.
Сыңғыр үні кетер ме естен Сайрамның,
Сені тағы сағынышпен ойға алдым.
Балалықтың бал шарбатын бөлісіп,
Қызығына қана алмаған,
Қайран күн!
Толқыныңа өр қанатын жайса жыр,
Сол кездерім оралар ма қайта бір.
Ерте кеткен бұл әмірден,
Достар-ай!
Деді ме екен татулықты айта жүр.
Сырымызға ортақтасып аспан-ай,
Бетімізден өстік ешкім жасқамай.
Тағдыр күйге салса дағы басқадай,
Мен ойымнан өтем сені тастамай.
Айтып жату қиын шығар себебін,
Жаңғырады көкіректегі көне мұң.
Мен де бір күн жұлдыздайын сөнемін,
Сонда сені жүрегіме көмемін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

"Алтын жазық"

  • 0
  • 0

Күресуден көрмеген халқың қажып,
Ел көсемі — қашан да алтын қазық.
"Ақын болса толғанып, қалсын жазып",
Дегендей, тербеледі "Алтын жазық".

Толық

Ойлар

  • 0
  • 0

Түн ұзақ, аунақшып жатырмын,
Жұлдыздар сирексіп қалыпты.
Жат бопты-ау, дегенім жақынмын,
Бұл жаным бәрінен жалықты...

Толық

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Есіңе ал, мұңайған сол шақтарыңды,
Есіңе ал тұнып қалған бақта гүлді.
Еріксіз әсем кеткен есіл күн–ай,
Шағайын әкел бермен шақпағыңды.

Толық

Қарап көріңіз