Аңсау

АҢСАУ
Мүсін бар,бірақ сол жан табылар ма?
Тұрады солғын тартқан сағым алда.
Адамнан ең аяулы айырмайтын,
Ажалдан арашалар дәрі бар ма?

Сағындым сол әжемді,бүгін тағы,
Қу тірлік пенделерді құбылтады.
Әлсін-әлсін елес боп еніп келсең ,
Өзгелер ертегі деп ұғынтады.

Сен барда мен бала боп еркеледім,
Бүгінде өлең дейтін өлкедемін.
Өр кеменің ішінен өзіңді іздеп ,
Сағыныштың отына өртенемін.

Есімде күздің сол бір суық таңы,
Ешкім мені бөлмеге жуытпады.
Сол суық таң әжемді алып барып,
Табыттай тар қуысқа құлыптады.

Қазасы жандарына батты дағы,
Жанарын жасқа малып жатты бәрі.
Сол күні,жерге түскен жапырақ боп,
Мен үшін үзілгендей шаттық әні.

Жыл өтті,күндер көшті көрінбестен,
Қайқы өлім талай жанның жолын кескен.
Ал бүгін кейуананың құлпытасы,
Гүлге ұқсайды бейіттің төрінде өскен.

Ие боп ардақтайтын бір есімге,
Жер астынан жымыйып,күлесің бе?
Шаң басып тұрғанменен суреттерің ,
Сол бейнең тап-таза боп тұр есімде.

Әз ана келмейді ғой қайтып енді,
Ол жоқта Күн күлмеді,Ай түнерді.
Көп жылдың қуанышын қиып тастап,
Айтыңдарш(ы),әжем осы қайтіп өлді?

Солса да сонау күзде гүл әлемің,
Саған құран бағыштап тұрады елің.
Алтын балық қолыма түсе қалса,
Өзіңді тірілтуін сұрар едім,
Мәңгілік өлмейтіндей қылар едім...

Тлеухан Дәурен

---