Өлең, жыр, ақындар

Оралармын бір күні

Естігенмен көңілің толмайды екен,
көзіңменен көргендей болмайды екен.
Беу, туған жер, жылына бір келгенде,
қуанғаннан сазыңа аунай кетем.

Балалықтың ұшырдым балапанын,
ағалықтың түсініп таңы атарын.
Жүрегіңнің дүрсілін сездіресің
топырағыңа тигенде алақаным.

Кешіріп ең тонымның келтелігін,
кешқұрымның есепсіз еркелігін.
Арман қуып алысқа кетерімде
білмедім ғой, сағыныш шертері – мұң.

Жұбатады көңілді бүгінгі алаң,
сағым қуып адасып жүрді балаң.
Қайтып келген құстайын ұясына,
ораламын, туған жер, бір күн саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылым – киелім

  • 0
  • 0

Көкірегімде тұншығады ауыр үн,
селдете алмай тұрған бұлттай жауынын.
Көшіп-қонып жатса-дағы қауымың,
киең сені тастамайды, ауылым.

Толық

Баянаула

  • 0
  • 0

Баянауланың қойнынан
аналық иіс аңқиды.
Уызын беріп тойдырған
балауса буын балқиды.

Толық

Шүкіршілік

  • 0
  • 1

Жайлау кеші.
Қапталым заңғар биік,
ақша бұлттар бауырын алған сүйіп.
Тұяқтарын тоздырып, барады өрлеп

Толық

Қарап көріңіз