Өлең, жыр, ақындар

Қазақ елім бұл менің

Асқар тауын, дархан дала, айдынын
аялаған баспасын деп қайғы-мұң.
Бабалардың найзасында ойнаған
азат күні қазағымның – айбыным.

Кеңдігімен танылған –
байтақ жерім бұл менің.
Ерлігімен танылған –
қазақ елім бұл менің.

Алтын күнге қанат қақты қыраным,
Бостандықты аңсап келді пырағым.
Желтоқсанның ызғарында шыңдалған
қазағымның қайсарлығы – тұмарым.

Отаны мен отауының ақ таңы,
бақыт шағы – арайланып атқаны.
Асқақтаған Астананың ажары –
қазағымның армандаған мақтаны.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 2

Өтіп жатқан әрбір күнім – сый-ағын,
маржандарын, асылдарын жиямын.
Сағыныштың пернелері сыңғырлап,
тербетеді туған өңір күй-әнін.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 1

Тағдыр, мені қаншама қамшыладың,
жаным шығып кетердей жаншыламын.
Ай-жұлдызбен қоштасып жатам кейде,
көре алмастай ертеңгі таң шуағын.

Толық

Оғыландарым

  • 0
  • 0

Оғыландарым!
Айтар жоқ енді атарға оғы барға мұң,
есауандарға сен емен шағынар нарым.
Айбарлым едің,

Толық

Қарап көріңіз