Өлең, жыр, ақындар

Көк пен Жердің арасы

Көк пен Жердің арасында жаралған,
алтын күннің нұрларынан нәр алған.
Көк Түрігім, қасіретті тарихтың
құны қымбат жан берісіп, жан алған.

Түркілерге пана болған Тоныкөк,
аға болған, дана болған Тоныкөк.
Жетпісінде ақылымен арбасып,
тайдырмаған сара жолдан Тоныкөк.

Батыр бабам Күлтегінмен тілдесіп,
күн кешемін ғұнмен, сақпен бірлесіп.
Тылсымының тұңғиығын бойлатып,
тіршілікті тербетеді Түн-бесік.

Естеми мен Бумын қаған тамырын
бүлкілдетіп келесің, көк Тәңірім.
Жүрегіме таңба болып басылды,
құлпытаспен жеткен мұра – тағылым.

Сыр ақтарған ұрпағына тас мүсін,
бағзылардан тартып тарих басқышын.
Тегін білмей келешекке жетпекке,
Ақиқаттың жұмбақ құлпын ашты шын.

Жылдар, жолдар – кешегім мен өткенім,
жұмыр жерді бусандырған көктемім.
Ашық аспан, алтын арай, көк байрақ,
көк піріне сиынатын көк бөрім.

Көк пен Жердің ортасында жаралған,
теңдік үшін жан берісіп, жан алған.
Түркілерім, ата-бабам аңсаған,
нұрын шашты Азаттықтың таңы алдан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалқау

  • 0
  • 0

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Толық

Торламасын көгімді қара бұлттар

  • 0
  • 0

Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар – сан алдаған
маржандары Көктегі ырыс-құттың.

Толық

Қызылжарға барғанда

  • 0
  • 0

Қызылжар, жеттім саған ақпандатып,
жаудырып жауһар жырдан ақ таңға құт.
Жырауым Қожаберген, Сегіз серім,
Мағжаным жарық көріп, тапқан бақыт.

Толық

Қарап көріңіз