Өлең, жыр, ақындар

Сен келмегенде

  • 21.07.2016
  • 0
  • 0
  • 6605
Сен келмегенде
жанталасам сезімнің тасқыны ұрып,
жанарға жас тығылып,
қоятұғын өзімді жер таба алмай,
жалғыздықтан жиналған шер таралмай,
отырамын ішімде қасқыр ұлып.
Арпалысам өзіммен
бәрін тұл ғып кететін жақ таба алмай,
думанды баққа бармай -
тарылғандай дүние аласұрам,
сосын, сосын таусылып шама, шыдам,
жер боламын біреулер таптағандай.
Саған аян бұл күйім,
бұрқанысым,
өзендердей өзгертер күрт ағысын.
Саған қарай қол созам, арма»ді-әнім,
талықсимын, қайтадан жанданамын
тағы бір шырқау үшін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен сені сүйемін

  • 0
  • 0

Мен сені аңсап тұрмын
жел адасқан қарағай арасында,
Айды құшқан теңіздің жағасында.
Күн батпайды сен жоқта, таң атпайды,

Толық

Ұйқысыз түндер

  • 0
  • 0

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!

Толық

Ұлағат

  • 0
  • 0

Дүниенің болады өлшемі –
өлшеусіз нәрсе бар деме.
Керелендірер түбі ол сені –
араныңды ашпа әрнеге.

Толық

Қарап көріңіз