Өлең, жыр, ақындар

Қызыл алаң

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2423
Орнатқандай осы араға әлде кім
Ту түсіндей таңғы аспанды,
Тоқығандай тіні менен сәуленің
Күрең тарғыл татарды.
Кездерінде қатерлі жолға шығар
Қылыштың нұрын тосып күн нұрына,
Ант берген қолбасылар
Шығып алып Мавзолей тұғырына.
Қабылдаған революция жасаған батырларды
Мәрмәр тастың маңдайын күн шалғанда,
Қабырғада қалдырып атын мәңгі
Олар енді айналған шыршаларға!
Жеңістердің тоғысар жері болып,
Салатанатты тербелген күй үнімен,
Лениннің мәңгілік төрі болып,
Дүниені көтерген иығымен.
Қызыл алаң жайнайды от жалқыны боп,
Елімнің лениндік жас күні боп,
Тулайды қызыл мұхит толқыны боп,
Қызыл жалаулар тасқыны боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгімде жалғыз сен тұрсаң...

  • 0
  • 0

Көрінген жаңа күн көзі
Түтінге батпай тұра тұр.
Өртемес сені өрт топан
Жұта алмас соққан сұрапыл.

Толық

Адалдық

  • 0
  • 0

Жауынгер жазды жарына:
-Қор болып көзім сөнді деп.
Сен ортақ болма зарыма
Артпайын саған мен міндет.

Толық

Әкеме

  • 0
  • 0

Керілген көк жібектей көк әлемі,
Тағы да келді көктем — күн әдемі.
Сен маған бұл көктемде кездеспедің,
Айтатын көңілімде сыр бар еді.

Толық

Қарап көріңіз