Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2167
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поэзия

  • 0
  • 0

Сиқырлы бір сұлудай,
Көз төңкеріп қарайсың.
Күннен түскен жылудай,
Өн бойыма тарайсың.

Толық

Сезіну

  • 0
  • 0

Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.

Толық

Ақырын күт, асықпа

  • 0
  • 0

Ойға батып, сарылып,
Жігеріңді жасытпа.
Ауыр мұңнан арылып,
Ақырын күт, асықпа.

Толық

Қарап көріңіз