Өлең, жыр, ақындар

Шопан тойында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1775
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.
Ұйытқан сені жырау боп,
Қиссадай ұзақ түз желі.
Шашыңа түскен қырау боп,
Боранды қыстың іздері.
Жүресің дауыл өтінде,
Алаңсыз қыс пен жазың жоқ,
Бедері жердің бетінде
Жазылып қалған әжім боп.
Табиғат тағы дегенмен
Тағыны жеңдің төзіммін.
Тербейсің жерді өлеңмен,
Көктемде жайып қозы үнін.
Сеземін сенен жел лебін,
Сеземін сенен күн демін.
Шабытқа бөлеп еңбегің
Шарқ ұрып өтті түндерім.
Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорғалжыңда

  • 0
  • 0

Күн бойына құйып нәрін,
Жаңбырымен бұлт суарып.
Тіршіліктің түйір дәні,
Жер астынан шықты жарып.

Толық

Алғашқы әсер

  • 0
  • 0

(Жазушы Василий Субботиннің айтуынша )
Алматы артық екен ертегіңнен,
Мадақтап мақтамапты ел тегіннен,
Секілді алып кеме Алатауы,

Толық

Неге кінә қоясың?

  • 0
  • 0

— Қалай болып кеткен?— деп,
Сын қоясыз қазір сіз.
Жас ем онда көкпеңбек,
Сақал-мұртсыз, әжімсіз.

Толық

Қарап көріңіз