Өлең, жыр, ақындар

Қызыл жыңғыл құшағында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2522
Сонау бір алыс күндерде
Құшаққа алды бұл жерде:
Тізіліп тұрған тау көші,
Алғашқы күннің сәулесі,
Алғашқы жаңбыр тамшысы,
Алғашқы өмір әншісі,
Бетімнен мұнда желпіген
Алғашқы желдің лебі кеп.
Қараған тұңғыш көркімен
Алғашқы шық мөлдіреп,
Қараған тұңғыш тау гүлі,
Қараған тұңғыш таң нұры,
Есігін ашты алғашқы
Мен үшін Ай, Күн барлығы.
* * *
Бораны қырда ысқырып,
Болады онда қыс суық.
Аспаны жалтаң көк шыны
Аязы — қызыл үскірік.
Қып-қызыл бұлттай реңді,
Ал енді жазы басқаша.
Көгалы қандай, кілемді —
Керіп бір жайып тастаса.
Ақ гүлдер аузы ашылып,
Орайды жерді алқалап.
Бұлақты көзден жасырып,
Тұрады тоғай қалқалап.
Аспандай онда тұнған көл,
Қыздардай қызыл аршалар.
Дариға, өзім туған жер
Мен болып барсаң қарсы алар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн күркірі

  • 0
  • 0

Күн іш тартып күрілдеп,
Көкте ойнатты жасынын,
Құя салды дірілдеп,
Ақ селі мен ашуын. ,

Толық

Амудария — каспий

  • 0
  • 0

Айдалада, айналада
Ұйытқи соққан құм дауыл.
Аспанда күн қайнағанда
Қурап ұшар қырда гүл.

Толық

Хоронгон

  • 0
  • 0

(Боки Рахим-Задаға)
Күз салса да құрығын,
Жүдемеген жұтап тал.
Мүйізіндей бұғының,

Толық

Қарап көріңіз