Өлең, жыр, ақындар

Күрең жорға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1811
Кей кезде түске кіреді,
Балалық шақтың кезеңі.
Даланың жасыл кілемі,
Торғайдың мөлдір өзені.
Ағынды күрең жорғамен
Ағызып жазық алаңда.
Жүремін кілең жолда мен,
Кеудемді тосып самалға.
Қалады талай жолда дөң,
Басына шығам биіктің.
Тосамын алдын жорғамен,
Жайылған белде киіктің.
Шұбалтып шаңмен жолдарды,
Жаңғыртам бүкіл жазды әнмен.
Жалынан сипап жорғамды,
Жарысам ұшқан қаздармен.
Ол күндер қазір армандай,
Көретін қызық түс түнде.
Балалық кетіп қалғандай,
Жорғаның со бір үстінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейімбет туралы

  • 0
  • 0

— Мүмкін үкім оқылды,
Уақыт шіркін біткенде,
Жүреді оған қай өкпе,
Деп бір ауыл отырды

Толық

Мтацминда

  • 0
  • 0

Тербеп жанын терең бір күй,
Батқан бұл тау ауыр мұңға.
Акакий Церетели
Тебіренген қабырында.

Толық

Омар ата

  • 0
  • 0

Қостанайға баратын жол қасында,
Арқанын ақ селеулерінің ортасында —
Жатыр Омар Шипин —
Өлеңнің ақсақалы.

Толық

Қарап көріңіз