Өлең, жыр, ақындар

Ақын сезмі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1932
Аспан ашық, желсіз, үнсіз күн тымық,
Гүлді, нұрлы жатыр дала құлпырып.
Қарағайлар терезеге қарайды,
Қолын созып талпынғандай ұмтылып.
Тау бұлағы жол бойында сыңғырлап,
Тербетеді әлденендей жыр жырлап.
Түсінбеймін, құлағыма келеді үн,
Жас баланың сөздеріндей былдырлап.
Ортасында отырып мен ән-күйдің,
Көңілім ояу, көзді жұмып қалғимын.
Өлең болып құйылса деп қағазға
Жер мен көктің құпиясын аңдимын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әр қалада жанған от

  • 0
  • 0

Қап-қара бұлт көкте ойнап,
Қабағын түйді қатал күз.
Жел лебімен от жайнап,
Жалындап жатты жапан дүз,

Толық

Ай өзені

  • 0
  • 0

Ай өзені Оралдың солтүстігі,
Ай секілді жалтырайды қыс күні.
Жай бұрқанып жазда ұрады жағаны
Ақ көбіктер — ақ найзағай ұшқыны.

Толық

Қайраққұм гэс-і

  • 0
  • 0

Тәжікстан,
Ыстық күн.
Айнала тау, адырлар.
Соққан желі түстіктің,

Толық

Қарап көріңіз