Өлең, жыр, ақындар

Күткенде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1898
Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.
Қарай да қарай күн батқан,
Кештерін маған тапсырып.
Төгіліп торғын түн жапқан,
Қойнымнан күт деп жақсылық.
Сарғайған мендей дария,
Сағыныш кеузеп сарылып,
Толқыны ұрып жарына.
Жүрегі мендей қабынып.
Баққа қонып тұнғандай,
Бар көркімен жақсы күз.
Қарсы алдымда туған ай,
Тас төбемде қос жұлдыз.
Судырласа жапырак,
Сыбыр етсе нәзік үн.
Жиі дем ап, қалтырап.
Қарайлаумен қажыдым.
Түткиіл кеп көңілге,
Тінтеді көз түн ішін.
Күрсінген күз желінде,
Бардай сенің дыбысың.
Қалың бұлтқа көміліп,
Қарауытып ай батқан.
Кездесерсің сен күліп,
Қараңғыда қай жақтан;
Келмейді ме, келе ме,
Деген ойлар күмән қып.
Жалынды оттай денеге,
Жайылады құмарлық.
Көздеріңнен көзіме,
Түскендей бір от ыршып.
Кездескенше өзіңе,
Тұра алмаймын тыпыршып.
Қазақ бауы бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Экспромт

  • 0
  • 0

Жалынынан айрылып суып денем,
Кетпесе екен кеудемде тұнып өлең.
Құрыса екен дүниенің құзғындары,
Прометейдің жүрегін жұлып жеген.

Толық

Шомылдым сырдың суына

  • 0
  • 0

Шомылдым Сырдың суына,
Аунадым қызыл құмына.
Балқыдым күннің нұрына
Шыныға бердім, шыныға.

Толық

Жеңге

  • 0
  • 0

1
Көгермеген бүр жарып,
Орман әлі жалаңаш.
Тыным алмай тұр жауып,

Толық

Қарап көріңіз