Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3223
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Редактор

  • 0
  • 0

Көп көздерден қаралып,
Қолдан шыққан әр әріп.
Қорғасыннан құйылып,
Біткенінше қаланып,

Толық

Жазғы сурет

  • 0
  • 0

Көк жүзінде дөңгелеген кептердей,
Сүттей аппақ жарқырайды жазғы ай.
Аспан беті ашық жатқан дәптердей,
Ал жұлдыздар соған түскен жазудай.

Толық

Космос жырлары

  • 0
  • 0

1. КОСМОНАВТ
Жалбыраған бұлт жалы —
Ерттеулі бейне аспан ат.
Жұлдызды сүзіп шыққалы

Толық

Қарап көріңіз