Өлең, жыр, ақындар

Киік

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2303
Келеді киік тобымен,
Келеді құлап дөнестен.
Келеді дала жонымен,
Қуалай қуып жел ескен.
Бәрібір оған жар, адыр,
Не керек жолдың төтесі.
Бәрі ұйқыда. Қарауыл —
Күзетте жалғыз текесі.
Қалғиды қалқан құлақпен,
Ұйқыда бәрі тым-тырыс.
Түртеді теке тұяқпен,
Шыға қалса бір дыбыс.
Суаттың суы мол емес,
Суылдай берер құрақтар.
Ойыны бейне төбелес
Алысады лақтар.
Сүзісе қалған сол бір кез
Тетелес өскен ұл-қыздай.
Құралай көз, мөлдір көз
Жарқ етер сонда жұлдыздай.
Атылып көкке секірді,
Бойында бір күш сиқырлы.
Өзіңнің балаң секілді,
Ол-дағы саған сүйкімді.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күннің шығуы

  • 0
  • 0

Адыры тартып шағырмақ,
Көрінді таңда тау тұңғыш.
Қанаты от боп жалындап
Келеді жерде алтын құс.

Толық

Сырға наз

  • 0
  • 0

Жағаңда таппай жаны ұя,
Жәбірді ел сенен көп көрді.
Сыңарың Амудария
Жіберді жұтып Төрткөлді.

Толық

Шинель

  • 0
  • 0


Бірге өткізіп майданның ауырлығын,
Жүрдің үсте көл-нөсер жауынды күн.
Әрі жастық, әрі сен болдың төсек,

Толық

Қарап көріңіз