Өлең, жыр, ақындар

Балтық

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2759
Отпен бетті қаратпай,
Оқпен ұрып маңдайдан.
Күнбатыста күндіз-түн,
Күркіреп тұрды қан майдан.
Шарқ ұрып жатқан толқынмен,
Жаралған екен егіз жер.
Жазбады жұбын өзендер,
Жазбады жұбын теңіздер.
Өзегі талса өзеннің,
Теңіздер келіп жалғасты.
Күркіреп жалын шашқанда,
Тітіреп кейін жау қашты.
Өзен менен теңіздің,
Жанды сөнбей бір оты.
Қолын созды Волховқа,
Батыр Балтық флоты.
***
Бозы желбіреген дөңдер
Ауылдастарым секілді.
Көзі мөлдіреген көлдер
Қарындастарым секілді.
Судырлаған құрақтар
Жыр-дастаным секілді.
Сыбырлаған бұлақтар
Сырластарым секілді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшқыштың өлімі

  • 0
  • 0

Өмір шіркін жалт беріп қас қағымда,
Жанды ол лаулап Польшаның аспанында
Қоштасуға ақтық оқ атылмады,
Қойылмады тәні оның жас қабырға.

Толық

Туған жерді ойласам

  • 0
  • 0

I
Туған жерге бара алмаймын жасқанып,
Ажал менсіз қанша жанды қашты алып.
Жеңгелерім өлген жарын жоқтаса,

Толық

Ерте тұрып, кеш жатамын

  • 0
  • 0

Қазақтардын мақалы бар ертеден,
Ырзығы мол кім оянса ертемен,
Кім кеш жатса үлкен істі тындырар,
Туар содан шабытты бір ерке өлең,

Толық

Қарап көріңіз