Өлең, жыр, ақындар

Жапырақпын

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 24
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Жауыныңнан ықтай түсіп қол шатырға,
Айтшы, сол бір ұраңқайда олжа тұр ма?
Мұң жапырақ жүрегіме оранып-ап,
Тоңған көше...
Адасқан із...
Жол жатыр ма...?
Жүздеріне сұрғылт күздің табы сіңген,
Күз мінезді жүректермен табысып ем.
Ақ жаңбырға үзілдім ғой жапырақ боп,
Жүзіп барам мен өмірдің ағысымен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шақырусыз қонақ

  • 0
  • 0

Сатып алған күніңнен бері саған ұқсаған
жиһаздар мен киім кешектеріңе толы
естеліктер сіңген жалдаған пәтеріңе еріксіз кіресің...
Бүгінді, түнді,

Толық

Араның ұясындай ғимараттардың бірінде

  • 0
  • 0

Араның ұясындай ғимараттардың бірінде,
бесінші қабат балконынан қарап тұрмын алысқа...
Алысқа,самсаған шәр шамшырақтарына,
олар мені әлдеқайда шақырады –

Толық

Ақ көйлек киген Ай...

  • 0
  • 0

Белгілі ғой, белгілі жайым менің,
Жапыраққа үрлейді қайың демім.
Ақ жүзінен аппақ нұр шашыраған,
Аппақ көйлек киінген Айым менің.

Толық

Қарап көріңіз