Өлең, жыр, ақындар

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 111
Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе,
Өлең шіркін көнбейді, керегі не?
Ол шындықтың семсері екі жүзді,
Жалған айтсаң тастайды бөледі де.
Бұған мені айыпты санамағын,
Дәрменсізбін, таусылды бар амалым.
Өлең тілін алмастан өкіректеп,
Талай рет таяқ жеп жараландым.
Кеуделінің жүрсем де бірі болып,
Кейде ақынның көретін күні қорлық.
Иілмеген «құдайға» қайран басым,
Кетті өлеңнің мәңгілік құлы болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ер де арып, еңкейіп тынады екен

  • 0
  • 0

Ер де арып, еңкейіп тынады екен,
Тұлпар – тулақ, қозы көш – құла мекен.
Тас та еріп, табаның тайғанақтап,
Болат семсер майысып сынады екен.

Толық

Күйінемін мен кейде, күйінемін

  • 0
  • 0

Күйінемін мен кейде, күйінемін,
Келтіре алмай тірліктің иін, ебін.
Шеше алмай қойдым-ау шідерімді,
Шешілмейтін не деген түйін еді?

Толық

Әке сағынышы

  • 0
  • 0

Жүрегімді жарып шыққан бір гүлім,
Көз алдымда бейнең тағы тұр бүгін.
Махаббаттың жолы ма, әлде соры ма?
Туған жерден кетті үзіліп кіндігің.

Толық

Қарап көріңіз