Өлең, жыр, ақындар

Есіл-дертім өзіңе құлауменен

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 125
Есіл-дертім өзіңе құлауменен,
Бір сен деген бағымды сынауменен.
Сезім деген шырмалып бұғауменен,
Қырық тесік көңілімді құрауменен.
Абайсызда тұншығып ыстық жасқа,
Абай құсап өтем бе жылауменен?
Махаббатын өлеңмен өрнектеген,
Өрнекті өлең өріліп жер-көкпенен.
Тоғжанына Абай да шөлдеп келген,
Шөлдеп келем, мен ылғи сен деп келем.
Саған деген пәктігім – нәрестенің,
Пәктігіндей ең алғаш еңбектеген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, жолаушы

  • 0
  • 0

Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.

Толық

Елі үшін жан кешкен

  • 0
  • 0

Елі үшін жан кешкен,
Ерде де арман бар ма екен?
Жері үшін қан кешкен,
Елде де арман бар ма екен?

Толық

Әже

  • 0
  • 0

Арда емген тайдай,
Бауырыңда бұла өстім де,
Анамды туған білмедім.
Аттанар шақта парызымды, әже, кештің бе,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар