Өлең, жыр, ақындар

Әке ескерткішіне

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 181
Терің тамған топырақ,
Терің тамған тастардан,
Өзің жатқан торқалы,
Топырақтан жастанған.
Ескерткішің соғылып,
Еңсең биік тұр, көкке.
Аққу сыңсып айналған,
Әуен тыңдай аспаннан.
Жазиралы дала анау,
Жанарыңды жандырған.
Өзен анау, көл анау,
Мейіріңді қандырған.
Асқар ала тау анау,
Асып белді талдырған.
Тоқсан тарау жол анау,
Іздеріңді қалдырған.
Бетегелі бел анау,
Желпінтіп ат суытқан.
Берекелі ел анау,
Ет бауырың туысқан.
Ақтық сені сапарға,
Аттандырып бәрі де,
Қабіріңе топырақ,
Салды бір-бір уыстан.
Өзің жүрген кездердей,
Бұлт төсі қақырап.
Кемпірқосақ керіліп,
Гүлдеп жатыр атырып.
Өзің көрген кездердей,
Жусан өсіп жайқалып,
Сайрап көкте бозторғай,
Сыбырлайды жапырақ.
Өзгеріс жоқ өмірде,
Бәрі де өзің көргендей.
Өтті-ау бірақ дүние,
Қас-қағымға тең келмей.
Жетегінде сағымның,
Желкілдейді күмбезің.
Боздап жылап боз інген,
Боз далада желгендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкжендет

  • 0
  • 0

Көкжендет көк аспанды тілгілеген,
Аңыз бар салса алтайы ілді деген.
Қайырып қансонарда қалықтатқан,
Ақандай қайда шіркін бұлбұл өлең.

Толық

Жоқ деме

  • 0
  • 0

Жоқ болса да «бар» дегін, бар дегендер оңалар,
Бар боп тұрып «жоқ» деме, жоқ дегендер жоғалар.
Кім келсе де түнермей тұз-дәміңді татырғын,
Түгі де жоқ, үні жоқ обалар мен молалар.

Толық

Заманының жырын жырлай алмаса

  • 0
  • 0

Заманының жырын жырлай алмаса,
Заманының мұңын мұңдай алмаса.
Ақиқаттың алауы боп жанбаса,
Жанарынан қанды жасы тамбаса,

Толық

Қарап көріңіз